Düzcespor’un 1967 yılında kurulmasından sonra ilk 10 futbol sezonunda 2 şampiyonluğu bulunur. Kurulduğu yıl katıldığı 3. Ligde şampiyonluk yaşayan ve 2 sezonluk 2.lig macerasından sonra tekrar 3.lige düşen Düzcespor’un esas çıkışa geçtiği dönem 1976-1977 futbol sezonudur.Teknik direktör Galip Türkkan önderliğinde baştan yaratılan bir kadro ile girilmiştir sezona…Galip hoca Eskişehir kökenli olduğu için o bölgeden bir çok oyuncuyu Düzce’ye kazandırmış ve harika bir takım kurmuştu. Bafraspor’da oynayan 19 yaşındaki Ahmet Kılıç’ı transfer etmek için Şahap Bayav ile birlikte Bafra’ya gidip oyuncuyu alıp gelmişlerdi. O Ahmet Kılıç Düzcespor’dan sonra bugünkü süper ligde yıllarca boy göstermiş, gol krallığına oynamış, özellikle Bursaspor ve Eskişehirspor’da iz bırakmıştı.

Nostalji bölümümüzde sizleri kendi arşivimden fotoğraflar eşliğinde, 19 eylül 1976 Pazar günü başlayan ve şampiyonlukla noktalanan sezona, 47 yıl öncesine götürmek istiyorum…

Sezon başı hazırlıklarını Aladağ-Bolu’ da yapan takımımızın kampından bir kare. Bu fotoğraf, arşivimde yer alan Hayatspor dergisinden alınmıştır. Üstte soldan ikinci sırada Düzcespor’un unutulmayan isimlerinden Şahap Bayav bulunmaktadır.

Yine arşivimde yer alan Milliyet gazetesinde Ocak 1977 de yayınlanan 1976-1977 sezonu 3. Lig ilk yarı değerlendirmesi…Gazete tarafından ilk yarının takımı Düzcespor seçilmiş, Türkiye liglerinin en az puan kaybeden takımlarından biri olduğu vurgulanmış, İlk yarının kare asında ele avuca sığmaz sağaçığımız Yavuz ve orta sahanın beyni Hayri yer almıştı. İlk yarının onbirine ise 3 Düzcesporlu futbolcu ( Yavuz,Hayri,kaptan Tuğrul ) alınmıştı. Bu arada kare asta yer alan diğer oyuncular Uşakspor’un solaçığı Başaran ve Ödemişspor’un 10 numarası Tevfik oldular. Bu iki oyuncuda çıplak gözle hayranlıkla  izledğim, fark yaratan isimlerdi.

Hürriyet gazetesinden kesip sakladığım bu resimde solda Galip hocanın İnegöl’den getirdiği başarılı sağaçık Yavuz ve sağda ise Bafraspor’dan aldırdığı santrfor Ahmet yer almakta…Yavuz, sağ kanatta rakip solbekleri özellikle iç sahada çaresiz durumlara düşüren, rakibin adeta belini kıran çalımlarıyla hatırlanan, Ahmet ve Hayri’ye yaptığı asistlerle Düzcespor’a büyük katkı sağlamış bir oyuncuydu. Santrfor Ahmet ise henüz 19 yaşında geldiği Düzcespor’da, 1.87 boyu ve üstün fiziği ile, kafa toplarındaki hakimiyeti, uzaktan bazuka gibi şutları ve attığı mükemmel golleri ile Düzcespor’da iz bırakan oyunculardandı. Zaten daha sonra bugünkü süper lige imza atan golcülerden biri olmuş ve üç büyüklerin transfer listesinde olmasına rağmen bir türlü transferi gerçekleşmemişti.

Arşivimden o sezona ait bir takım fotoğrafı ( Milliyet gazetesinden kesip saklamıştım )

Arşivimden aynı sezona ait bir diğer takım fotoğrafı ( Hürriyet gazetesinden kesip saklamıştım )

13 mart 1977 günü içerde oynadığımız Uşakspor maçı öncesi çekilen hatıra fotoğrafı ( orijinal resim olarak arşivimde bulunmaktadır )

Bu kadro sakatlığı bulunan kaptanımız Tuğrul dışında ideal kadromuzdu. Üst sıra soldan sağa kısa kısa özellikleriye analım istiyorum. Kalecimiz Ahmet üstün fiziği ile kaleyi adeta kapatıyordu. Aslında diğer kalecilerimiz İsmail ve Muammer de çok iyi kalecilerdi. İsmail yaşının verdiğ tecrübe ile kalemizde çok iyi maçlar çıkarırken, Muammer ise refleksleri ile dikkat çekiyordu. Üst sıra soldan ikinci oyuncumuz santrfor Ahmet’ten bahsettim. Onun yanındaki isim takımdaki 4 İsmail den birisiydi. Joker oyuncu olan ve Küçük İsmail olarak andığımız futbolcu nerede eksik varsa orada oynar ve görevini yapardı. Bu maçta da solbakte sakatlığı nedeniyle olmayan  kaptan Tuğrul’un yerinde oynamıştı. Hayri ( üst sıra soldan dördüncü ) orta sahanın virtüözü ve aklıydı, aynı zamanda attığı zeka dolu gollerle Düzcespor taraftarını mest etmişti. Metin ( üst sıra soldan beşinci ) orta sahanın 8 numarasıydı. Fiziksel zaaflarına rağmen orta sahada ince paslarıyla dikkat çeken bir oyuncuydu. İsmail ( üst sıra sağ baş ) takımın liberosuydu, Bulgar İsmail olarak anılır, müthiş tekniği ve sezileri ile stoper Yaşar’dan seken topları süpürür, oyunu geriden kurardı.

Alt sıraya gelince ; Yaşar ( alt sıra soldan birinci ) takımın stoperiydi, uzun boylu olmamasına rağmen havadan ve yerden müthiş bir kesiciydi. Rakip santrforlara yapışıp bırakmazdı. Bizden önce 1972-1973 sezonunda F.bahçe’de oynamış bir isimdi. Ömer ( alt sıra soldan ikinci ) defansın sigortası, orta sahanın beyni ve beyefendi futbolcu olarak tabir edebileceğimiz bir karakterdi. Düzce’de Boncuk Ömer lakabı ile anılırdı. Yavuz ( alt sıra soldan üçüncü ) , Coşkun ( alt sıra soldan dördüncü ) Galip hoca nın Eskişehir’den takıma kazandırdığı, gösterişsiz oyunu ile dikkat çeken tam bir görev adamıydı, sağbek mevkinde oynuyordu. Ve İbrahim ( alt sıra sağ baş ) takımın orta sahadaki dinamosuydu. Bitmek bilmeyen enerjisi ile oyundan hiç düşmeyen, solaçık mevkindeki boşluk nedeni ile bu alanda da müthiş işlere imza atan , bir sonraki sezon ise 2. ligde orta sahada Hikmet ve Hayri ile unutulmaz orta üçlüyü oluşturan, en üst segment takımların radarına girmiş bir oyuncuydu. İbrahim’in unutamadığım maçlarından biri 1975-1976 sezonunun ( bir önceki sezon ) ikinci yarısında soğuk ve yağmurlu bir Şubat gününde ( 1976 ) Düzce’de oynadığımız ve ezici bir oyundan sonra 6-0 kazandığımız Süleymaniye Sirkeci maçıdır. çamur deryasına dönen sahada İbrahim’in oynadığı oyun ve attığı goller hala gözümün önündedir. Hatta maçın ikinci yarısında kolyesini çıkarmak için sahanın kenarına geldiği anı bile unutmam…Bende maçın sonunda sırılsıklam bir halde sahadan ayrılmıştım.

Bu resimde olmayan kaptanımız sol bek Tuğrul’u anmadan olmaz. Rakip açık oyuncularına korku salan, karşı alanda kazanılan taçları adeta bir korner gibi kullanan unutulmaz oyuncularımızdan birisiydi.

1976-1977 sezonunda yedek oyuncularımız dahi klas ve kaliteliydi. Defansta Selahattin ve Nuri, sağ kanatta Adnan, Sol kanatta Selahattin ve oyuna her girdiğinde fark yaratan ve fuleli deparlarıyla rakip defansı hallaç pamuğu gibi atan 1.92 lik santrfor Çiko İsmail …