Çok iyi bitirdiler…
Dinleyenler / izleyenler sahneye kadar geldiler.
Zakkum iyi ki geldi.
Zakkum hepimize iyi geldi.
Nisan’ın 27’sinde;
Uyumun, sempatinin, müziğin; çoğaltan ve umut veren yanından geçtiler…
Hislerden, sevmelerden; eskilerden, yenilerden sözler
söylediler…
Müziğin “canlı” sesiyle candan bir sestiler…
  Her yanda, her renktiler…
Hazırdık;
Aşk çaldılar bekleyen yanlarımıza; sıcacık vuruşlar, üfleyişler ve dokunuşlar yaptılar nisana. Bir hoş estiler…
Müziğin raconunu kestiler.
Gitarların tellerine akşamlar üşüştü, yapraklar da geldiler…
Bagetler davullarda sert sestiler.
En serseri notalar, klarnetin ve saksafonun sesinde titreştiler.
Yüreklerden kuşlar uçuştu,
sanki birer düştüler…
Özlemek oldu zaman…
Gözler gecenin ötesine geçtiler… İnsanlar ruhunun ikizini hissettiler…
Sözler ve müzik güncelden de geçti ve Baba Ferdi’yi de
seçtiler…
İnsanlar içinden ve dışından raksettiler…
Bedenlerden akım geçti…
Herkes sevgiyi seçti…
 Ne güzeldi orkestra…
Ne güzeldi Yusuf Demirkol…
Grubun tüm elemanları,
Yusuf Demirkol, Cem Senyücel, Emre Yılmaztürk, Eren Parlakgümüş, Hüseyin Demirçe, Sahnede şahaneydiler.
Şarkılar… Şarkılar…
Anason’u da söylediler, Hatıran Yeter’i de,
Geceyi “Ahtapotlar” iLe
bitirdiler…
Benim sözlerim, “Anason kokuyor” diye betimledi geceyi.
Zakkum iyi ki geldi.
Nisan’ın 27’sinde;
ZAKKUM herkese iyi geldi…
KONSER NOTU: Zakkum dört yıl sonrasında bir kez daha düşlerimize, duygularımıza ayar çekti. Sahne arkasında da son derece naziktiler.
Yazıda kullandığım fotoğraf benim
için çok değerli.
 Fotoğrafı çeken sevgili Aslı Sezer’e de teşekkürler…