Sezona umutla başladık. Arada sendeledik, ama yıkılmadık. Sabırla yolumuza devam ettik. Sezon sonunda mutlu sona ulaştık. Her şey güzel ama çok güzel oldu. ‘zafer kazanıldığında ortalık kahramandan geçilmez’ derler. Ben bu yazımda gerçek kahramanlardan bahsetmek istiyorum. Zorlu ekonomik koşullarda, Düzcespor’u kimseye muhtaç etmeden başarıya taşıyan, başta sayın Gökhan Kapoğlu ve değerli yönetim kurulu üyelerinden bahsetmez isem bu yazı eksik kalır. Dünyada en zor işlerden birinin de insanı yönetmek olduğu söylenir.

Doğrudur da… Otuz futbolcudan bahsediyoruz. Ayrı kentlerden, ayrı takımlardan gelip Düzcesporda ter döktüler. Hepsi farklı karakterde bu çocukları ve şampiyonluk hasretine son veren, sayın Yavuz İncedal ve ekibi. Şampiyonluk uğrunda adeta savaşan, bu yolda sakatlıklar geçiren, hasret çeken, kendi şehrinin takımında oynar gibi terinin son damlasına kadar mücadele eden kırmızı lacivertli futbolcular, onlara destek olan aileleri ve eşleri.

Maçlara para vermeden girmeyi alışkanlık edinmemiş, sadece birkaç maç değil, ekonomik imkanları ölçüsünde tüm maçları izleyip, maddi ve manevi desteğini esirgemeyen gerçek taraftarlar.

Maç öncesi ve sonrası televizyon programlarında yaptıkları konuşma ve kaleme aldıkları makalelerle Düzcespor camiasına olumlu enerji veren medda kurumları ve emekçileri…

Futbolcuların her zaman yanında olan, onların konforlu günler geçirmesini sağlayan, başarının alt yapısını oluşturan kulubün emek kahramanları. Yaptıkları destekleri bilmediğimiz veya duymadığımız tüm kurum ve kişiler. Unuttuklarımız varsa affola. Hepsine teşekkürlerimi sunuyorum. ‘Her elmanın kurdu kendi içindedir’ derler ya. Şampiyonluk mücadelesinde camianın yanında olmayan, uzaktan seyreden ve inanmayanlar… Şimdi hiçbir şey olmamış gibi, şampiyonluk fotoğrafında yer almayınız. Yakışık almaz. Yıllarca takımını destekleyip, bu anı yaşamak isteyen, pandemide hayatını kaybeden ismini bilmediğim taraftarlarımızın ruhu şad olsun. Şampiyonluk onlara armağan olsun. Ayrıca; karşılaşmalara gelemese de, o güzel kalbi Düzcespor için çarpan Güneş Fırat ağabeyime. Aileden Düzcesporlu Azmi Şener ağabeyime. Yıllarca, içerde ve dışarda omuz omuza maç izlediğim, ekip arkadaşımız, dostumuz. Yoldaşımız merhum mali müşavir Turan Kurt arkadaşıma bu şampiyonluğu armağan ediyorum. Allah, cümlesine rahmet eylesin.

Allah uzun ömürler versin. Düzcespor aşığı, Düzcespor’u yaşayan ve yaşatan. Zaman zaman duygusallaşıp gözyaşlarına hakim olamayan, ekip arkadaşımız, duayen gazeteci İhsan Çetin abime ve her hafta maç izlediğim dostlarıma şampiyonluğu armağan ediyorum. Düzcespor camiasının şampiyonluğu ve Ramazan Bayramı kutlu olsun… Bize. Çifte bayramı yaşatanlara helal olsun.