Hayat bize her zaman yeni hikayeler hazırlar. Tam bitti dediğimizde yenisi başlar. Pazar günü bu duyguyla, soğuk ve yağmurlu bir havada stadyuma geldim. Az da olsa gol olur yağarız beklentim vardı. Nedeni ise, yeni kayyum heyeti kuruldu. Futbolu bilen, şehrin benimsediği insanlar görev aldı. Bu heyecanın sahaya yansıyacağını umuyordum. Tam tersi oldu.

Maçın başında 1-0 öne geçtik. Skor aramak, tempolu oynamamız gerekirken, bloklar arasında çok mesafeler bıraktık. Duran toplar, adam paylaşımı ve bireysel hatalar sonucu 4 gol yedik. Oyun disiplini kaybettik.

Menemenspor'un önemli yıldızları ve tecrübeli hocası var. Ama, böyle maçların sonucu belli olmuyor. Bir ümit, kazanmak isteyen düşünceye sahip olacağımızı bekliyordum. Oyuncularımızın, duyguları, ruhları ve karakterleriyle sahada olacaklarını beklerken, iştahsız oyuncular çoğunluktaydı.

Düzcespor'da futbolun geldiği noktayı görüyoruz. Mental bir sorun var. Zihinsel olarak oyuna adapte olamıyorlar. Ayrıca takımda alternatif oyuncu yok. Ağır bir darbe aldık. Ayağa kalkmak lazım. Takıma devre sonuna kadar heyecan gerekiyor. Şimdilik, hoca değiştirmek bile heyecan verir.

Yönetimsel hatalar düzeltilmeli, kayyum heyetine yeniden yapılanma için destek verilmeli. Düzce şehri olarak maddi anlamda elimizi taşın altına koymalıyız. Düzcespor'a destek geldiğinde başarı yakalanıyor. Yoksa; hayallerimiz yaz, gerçekler sonbahar olarak kalır.