Hafta sonu oynadığımız Arnavutköyspor maçında "Evdeki hesap çarşıya uymadı."

Haftalardır süren form düşüklüğü bu maçta da kendini hissettirdi. Maça tutuk başladık. Bu tür başlangıçlarda takım baskı altında kalıyor. Rakibe teslim oluyoruz. Teknik ekibin böyle maçlarda oyuncuları endişeden uzak tutması gerekiyor. Oyun disiplini kayboluyor. Faturası da ağır oluyor. Ne yazık ki hocalarımız futbolculardan daha formsuz. Vardiyalı maç yönetiyorlar.

Kendi sahanda rakibe karşı mahkum oynamak düşündürücü. 90 dakika içinde 9/5 şut ve bir korner pozisyonumuz var. Futbolda başarı için; daha çok kazanmak istemek, sahaya her şeyini koymak şart. Yani ruh kazanıyor. Maalesef bu maçta biz de yoktu. Mücadele ve ruh,  kazanmak veya kaybetmekten daha önemlidir.

Başarı için, savaşmak, yardımlaşmak, inanmak ve ekip ruhunu oluşturmak gerekir. Oyuna hükmettiğimizi sanarken gol yedik. Tek yumrukla nakavt olduk. Futbolda sadece bizim ne yaptığımız önemli değil, rakibin de düşünceleri önemli. Bunu sezebilmek gerekir.

Taraftarlar heyecan arar. Küme düşmemek, şampiyon olmak, playofflara katılmak… Hatta Hoca değiştirmek gibi (Zamanı geldi ve geçiyor).

Maç sert oynanabilir, topa sert olmak gerekir rakibe değil. Oyun disiplini kaybolunca kartlar ortaya çıkıyor, takım tükeniyor. Beyler! oynanacak 10 maç var. Artık hayata dönün…