24 Nisan günleri

1915 Dünya Savaşı’nda Osmanlı Devleti de savaşta idi. Müttefikimiz Alman Devleti ile birlikte savaşı kaybetti. Ve yüzlerce yıl süresince birlikte ve huzur içinde yaşadığımız bazı vatandaşlarımız emperyalist devletlerin kışkırtmalarıyla Osmanlı Devleti’ne baş kaldırdı, isyan etti. Osmanlı Devleti’ne karşı savaşmaya başladılar. Bunlardan biri de Ermeni milletidir. Daha ziyade Rusların kışkırtmasıyla gerçek düşmanmış gibi kıyasıya savaştılar.
Savaşta galip gelmek için her türlü imkanlar kullanılır, savaş bu canlar tek taraflı yanmaz. Kanlar her iki taraftan ve acımasızca akar. Bu meyanda birçok Ermeni aileleri savaş alanından uzak yerlere tehcir (yani zoraki göç) edildi. Ve neticede yenildiler. Yenildiler ama her iki taraf perişan oldu, ıstırap çekti.
Bunu unutmak gerek. İşi tek taraflı düşünmemek lazım. Her iki taraf için korkunç bir durumdur. Gerçi savaş her zaman kötüdür. Çünkü her iki taraf da can kaybı ve yaralanmalar vermektedir. O bakımdan bu soykırım değildir, nefsi müdafaadır bence.
Tarihteki bu olayların en iyisini tarihçiler bilir. Her iki devlet arşivlerinde bunlar mevcuttur. Gerçekler orada yazılıdır. Meraklılar oradan öğrenebilirler. Soykıyımı olup olmadığı orada görülür, doğrular orada yazılıdır. Bilhassa Amerika Devleti ne önerilir. Sonra da aynaya baksın, arşivleri incelemeden ağız kalabalığı ile soykırımı diye bir tarafı suçlamak hiç doğru değil, kimseye fayda sağlamaz. Hele Amerika milyonlarca gerçek Amerikalı Kızılderilileri (en az 70 milyon) yok edip yerlerine kendileri yerleşti. Bunu bütün dünya biliyor. Batı devletlerinin çoğunun soykırımları da az değildir. Bir bir saymaya gerek yok. Cezayir, Hindistan ve Afrika Devletleri gibi masum insanlar topluluğu. Onların çoğu büyük önderimiz Atatürk sayesinde gözlerini açtı. Amerika ise hiç boş durmadı ve durmuyor. Çeşitli bahanelerle savaşlar çıkarıp hem her iki tarafa silah satıyor, hem soykırımları gerçekleştiriyor. Başkalarını suçlayacağına kendisini sorgulasın.
O halde her 24 Nisan günlerinde bu terane neden oluyor? Bu işler Amerika başkanlarına mı ait? Onların başka işleri yok mu? Joe Biden’ın 100 küsür yıl sonra bu işi kaşınmasının sebebi nedir, kime faydası vardır? Bırakın bu işleri de komşu devletimiz Ermenilerle bizler konuşalım, anlaşalım, iyi geçinelim. Geçmiş zaman acıları unutmamak kaydıyla bugünleri düşünelim. Hasımane değil dostane geçinelim. Düşmanca düşünenler yurdumuzda yaşayan milyonlarca Ermenileri rahatsız ediyor. Gerçek Ermeni dostlarımız, kardeşlerimiz barış istiyor, iyilik istiyor. Bugünü düşünmüyor, iş, aş istiyor.
Dostluk, kardeşlik her işi çözer. Artık emperyalistlerin oyuncağı olmayalım. Onlardan asla fayda gelmez. Çıkarları bitince seni iterler, arkadan vururlar. Aha Türkiye’nin durumu. Teröristleri besleyen onlar, silah veren onlar, kışkırtan onlar. Tavşana kaç, tazıya tut diyorlar. Onun için Onlara bilhassa Amerika’ya güven olmaz. Biz geçmişte en son 1975’te onların kalleşliğini gördük. Gerçi gerekli cevaplar verildi ve de kendi savaş malzemelerimizi yapmamıza neden oldular. Yani kötü komşu mal sahibi yapar misali. Anlaşılan hiçbir devlet başka devletlerden fayda ummasın. Devletler arasında, hele komşu devletler arasında iyi geçinmek, birbirinin işlerine karışmamak lazım. Düşmanca değil dostça hareket edilmeli. Kriz durumlarında birbirine yardım etmeli. İnsanlık bunu icap eder düşüncesindeyim. Kimse bir başkasına gölge etmesin, yeter…
Sevgi saygı ve hürmetlerimle…

Yalan

Öyle bir dünya ki gerçekten yalan,

Bilmeden gelmişsin sende oyalan,

Bir rüyadır sanki hay huyla geçen,

Zamansız giderken ağlaşır kalan.

 

Gelirken ağlarsın garip dünyaya,

Sonra bir dalarsın miskin hülyaya,

Aymazsın bir türlü bu yalanlardan,

Oysa tez biterya git sen de yaya.

 

Ömür bir geçittir hayat yolunda,

Yaptığın iyilik kalır kolunda,

Hor görme kimseyi hepimiz kul’uz,

Bugün var isek de yokuz sonunda.

 

Bir gölge gibiyiz ne yapsak boş,

Varılmaz bir yere koşarsan da koş,

Onun için sapma Hak’kın yolundan,

Dürüst ol, sev, sevil, hep olasın hoş.

 

Kaynaş herkes ile kardeş gibi ol,

Din, dil, ırk ayırma sevgi ile dol,

Hak hukuku koru tutma güçlüyü,

Haklıdan yana olsun gittiğin yol.

Ali Beşer’i anarken

Bak Ali bey yıllar çabuk geçiyor,

Geçen yıllar sevdiğini içiyor,

Biz fark etmesekte bu işler böyle,

Hoşlandığı kişileri seçiyor.

Yaşarken tüm her şeye dikkat gerek,

Hayat için fark etmez kadın erkek,

Şu fani dünyada dürüst olmalı,

Maalesef bu hasletlik çok seyrek.

Sen gittin gideli hasretle dolduk,

Bu rezil dünyada çabuk yorulduk,

Onun için burada olmadığına,

Bir yerde şükret ki bizler hep solduk.

Çünkü biz misafiriz bu dünyada,

Merak etme geleceğiz sonunda,

Bu pandemi bizler için hoş değil,

Sanma ki biz rahatız buralarda.

Bizim alemi soracak olursan,

Berbat mı berbat her kime sorsan,

Bu pandemi bizleri hapseyledi,

Ahlar çekmeyiz havayı bulursan.

18 Mart’lar sağ olana bitmez,

Yazmak isteyene kalemler yetmez,

Sen merak etme DAMLA MATBAA’nı

Merak edersen işler iyi gider.

Asu hanım tüm işi yürütüyor,

Çalışanlarsa işi götürüyor,

Korkmana gerek yok bu hep sürecek,

Çünkü herkes işini çok seviyor.

Sanırım kabristan buradan iyidir,

Çünkü gelen yok iyisi kabirdir.

Herhalde herkes asude yatıyor,

Böyle olmayansa hain biridir.

İşte böyle aziz dostum, kardeşim,

Hep hüzünlüdür dostlar ile eşin,

Başka yeter dersen ruhun şad olsun,

Az bile olsa yazmak benim işim.

İ. Kenan Sertoğlu

Yine kadın cinayetleri

İnsan Allah’ın yarattığı kutsal bir varlıktır. Hele kadın, eli öpülesi bir nimettir. Beşerin üremesini sağlayan ve nice zorluklar içinde yavrusunu büyütmeye çalışan bir kimsedir. Bu bakımdan erkeklerden çok daha değerlidir. Aslında bütün canlılarda dişi varlıklar böyledir. Evlatlarına bir zarar gelmesin diye çırpınıp dururlar. Meydana getirdikleri evraklarını asla öldürmeye kalkmazlar. İnsanoğlu ise maalesef bu hususta sınıfta kalmıştır.
Anneler yavrularını 9 ay karnında taşır. Bu iş o kadar kolay değil. Ya babalar, yani erkekler bu hususta ne yapar? Genelde hiç. Bu bakımdan annelerin, kadınların, kız evlatların kıymeti bilinmelidir. Onlara kötülük değil, kötülük yapmak isteyenleri bile uyarmalı ve gerektiğinde kınamalı. Nasıl oluyor da başka bir cana, kadınlara kıyıyorlar? İnsan sevdiği, canan saydığı bu kutsal varlığa nasıl el uzatabilir? Benim aklım ermiyor. Evlenmiş, ama zamanla anlaşamadıklarından boşanmış olabilirler. Anlayış göstermek gerekir. Erkek kadar kadının da yaşama hakkı vardır. Kıskançlıktan diyorlar.
Öyle bile olsa daha çok sevmeli. Farklı biri ile evlenmiş bile olsa ona kızmamalı, mutlu olmasını dilemeli. İnsan vahşi değil, olgun ve medeni olmalı. Böyle olunursa hayatta huzur bulunur. Her ne olursa olsun dövmek, öldürmek olmamalı. Bunun için biraz sabırlı olmak lazım. Dişini sıkıp sabredebilirse insanlar, bilhassa erkekler bu tatsız ve günahlı hadiseler olmaz sanırım. Ama her şeye rağmen cana kıyan caniler cezasını çekmeli.
Ben şahsen idama karşıyım, ama bir yere kadar. Sen her türlü bahanelerle her yaştaki kadınları bıçakla, silahla veya boğarak öldüreceksin. Sonra müebbet ile cezalandırılmasına razı bile gelmeyip itiraz edeceksin. Oh ne iyi. Yok böyle bir dünya. Bunlara idam şart, hatta ne şekilde cinayet işledilerse o şekilde, herhangi bir indirim olmaksızın cezalandıracaksın. Bu kurallara töre cinayetleri de dahil olmalıdır. Caydırıcılık ancak bu şekilde olur. Başka türlü olmaz. Cani deli bile olsa, raporu dahi olsa hak yerini bulmalıdır. Özel bir kanın ile bu sağlanabilir. O zaman kadın cinayetleri beli son bulur veya çok azalır düşüncesindeyim. Bu şekilde düşünmeyenlerden ben şüphelenirim. Kimse kusura bakmasın.
Sevgi ve saygılarımla

Düzce Konuralp Üniversitesi

Geçenlerde Burhan Tutkun, güzel bir konuya değindi. İstanbul’a verilen Melen suyunun akışı için konuşmalarda sadece Melen Suyu diye isimlendiriliyor. Oysa ki Melen suyunun nereden, hangi yöreden geldiğini çoğu kimse bilmez. İstanbul’daki diğer su kaynakları gibi İstanbul çevresinden geldiğini sanırlar. O bakımdan İstanbul’a giden Melen suyundan bahsederken Düzce Melen Suyu diye söz edilmeli. Doğrusu da bu, Düzce’nin ismi mutlaka geçmeli. Burhan beye hak veriyorum ve bende öyle düşünüyorum.

Bunun gibi mesela Düzce Üniversitesi yerine Düzce Konuralp Üniversitesi demek doğru olur sanıyorum. Konuralp’in tarihi bir değeri var. Konuralp bey buraları öyle kolay almamıştır. Çarpışa çarpışa zapt etmiş ve Türk vatanına katmıştır. Onun isim anılırsa ona karşı minnettarlığımız da dile getirilmiş olur. Bu işi Konuralp halkı daha önce yapmıştı. Kasaba’nın önceleri Üskübü olan ismini Konuralp olarak değiştirmiştir. Güzelde olmuştur. O halde Düzce’nin bu yöredeki kurulmuş olan üniversitesine Düzce Konuralp Üniversitesi demek daha doğru olur düşüncesindeyim. Konuralp bunu hak ediyor. Düzce Melen suyu gibi Düzce Konuralp Üniversitesi demek lazım. Hem Düzce’ye gelen talebeler Üniversiteyi bulmakta zorluk çekmezler hem de fatihine minnet duyarlar.

Akçakoca’nın önceleri ismi Akçaşehir idi. Daha sonra buraları fetheden kişi Akçakoca olduğundan o ismi vermişlerdir. Doğrusu da budur. Konuralp gibi doğrusunu yapmışlar. Bu kumandanlara saygımız sonsuzdur. O halde gerektiğinde, gerekli yerlerde isimleri zikredilmeli.

Sayın yetkililer bu gerçekleri görmeli ve düşünerek doğruları uygulamalıdırlar. Bilmem yanlış mı düşünüyorum?

Sevgi ve saygılarımla